Ruim 3,5 jaar nadat de Taliban de macht overnamen in Afghanistan, blijft de situatie van vrouwen in het land verslechteren. In rap tempo voerden de Taliban wetten in die hun vrijheden afnamen. Zo mogen meisjes en vrouwen na de basisschool niet verder leren, mogen vrouwen slechts beperkt werken en moeten hun lichaam buitenshuis volledig bedekt zijn.
Afghaanse vrouwen in het buitenland proberen hun stemmen te vertegenwoordigen op het internationale toneel. Zoals Tahmina Salik, die met haar familie het land ontvluchtte toen de Taliban de eerste keer aan de macht kwamen.
Sinds 2000 woont Salik in Denemarken, waar ze in 2020 Empowerment for Her oprichtte. Het doel van deze organisatie veranderde sindsdien: van zorgen dat vrouwen op leiderschapsposities komen naar ondersteuning van vrouwelijke activisten. "Nu willen we simpelweg dat ze overleven."
Black-out voor vrouwen
In een VN-onderzoek, afgelopen zomer, gaf 18 procent van de vrouwen aan al drie maanden lang geen andere vrouw te hebben ontmoet, naaste familieleden uitgezonderd. Vrouwen raken hierdoor steeds verder geïsoleerd. 8 procent van de respondenten zei een meisje of vrouw te kennen die na 2021 een poging tot zelfdoding heeft gedaan.
Salik, die met haar organisatie via sociale media contact onderhoudt met Afghaanse vrouwen, kent de verhalen en is bang dat de Taliban het internet afsluiten en socialemediaplatformen verbieden, waardoor vrouwen elkaar ook daar niet meer kunnen opzoeken.
"Gezien hoe de situatie zich ontwikkelt zou dat zomaar snel realiteit kunnen worden", zegt ze. Het zou een 'black-out' voor Afghaanse vrouwen betekenen, aldus Salik. "We zullen niet meer weten wat er in het land gebeurt."
Kentering
Die boodschap draagt Salik al langer uit, maar ze merkte dat het niet doordrong tot de internationale organisaties en overheden die haar uitnodigden. "Ze wilden alleen maar horen over de verbeterde veiligheidssituatie sinds de gevechten waren gestopt."
Logisch, aangezien vooral de Taliban aanslagen pleegden voor de machtsovername, zegt ze. Maar in september zag ze een kentering in de houding van organisaties. "Ik kon zien dat ze echt luisterden, omdat de Taliban laten zien waarvoor we hadden gewaarschuwd."
Eerder maakte de 23-jarige Mashal op ons verzoek deze beelden van haar leven na de machtsovername:
"De situatie is erg slecht en vrouwen verliezen de hoop", zegt Husna Jalal. Zelf vluchtte ze na de val van Kabul in 2021 met haar familie naar Nederland. Ze studeerde in Leiden en richtte de Young Afghan Women's Movement op.
Die organisatie richt zich op zowel Afghaanse vrouwen in de diaspora als vrouwen in Afghanistan zelf. "We geven bijvoorbeeld online taallessen aan vrouwen." Ook geven ze vrouwen advies over het aanvragen van studievisa in Europese landen.
Moedeloosheid
De interesse voor wat zich in Afghanistan afspeelt is afgenomen, zegt Jalal. "Ik merkte dat het in 2021 echt een hot topic was, maar inmiddels zijn we niet meer interessant voor mensen." Haar organisatie houdt zich daarom ook bezig met het aanzetten tot actie.
Vorige week sprak Jalal op de 58ste vergadering van de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Genève. Haar oproep werd goed ontvangen, zegt ze. "Er werden stevige uitspraken gedaan, maar er is snelle en daadkrachtige actie nodig."
Bekijk hieronder wat Hoge Commissaris voor Mensenrechten Volker Türk na afloop zei over de situatie in Afghanistan:
Ook Salik ziet vermoeidheid en moedeloosheid onder de westerse landen rondom Afghanistan. "Er is gebrek aan coördinatie en duurzame oplossingen, maar de afzonderlijke gevallen geven hoop."
Dat geldt ook voor het internationale recht, denkt ze. Afgelopen najaar startten Nederland, Duitsland, Canada en Australië een procedure tegen Afghanistan bij het Internationaal Gerechtshof (ICJ) in Den Haag. Als dat tot een rechtszaak leidt, is het de eerste keer dat een land voor het hof wordt gedaagd vanwege vrouwendiscriminatie.
Dat soort zaken werkt bemoedigend, zegt Salik. Ze ziet het als een signaal aan Afghaanse vrouwen dat ze gehoord en niet vergeten worden. "En ik heb hoop, omdat Afghaanse vrouwen zelf niet opgeven." Als voorbeeld noemt ze de video's van zingende vrouwen die te zien waren toen ook dat werd verboden.
Niet normaliseren
Het is onverantwoord om Afghanistan te vergeten, waarschuwt Salik. "Andere terroristen worden hierdoor gemotiveerd: als de Taliban dit kunnen, kunnen wij dat ook." De Taliban moeten daarom niet worden genormaliseerd en daar is haast bij, zegt Salik. "Jongens krijgen nu de ideologie van de Taliban aangeleerd. De volgende generatie zal niet op dezelfde manier vechten. Over tien tot twintig jaar is het te laat."
Dat beaamt Jalal. "Op korte termijn helpt het om vrouwen een studievisum te geven of zelfs online les te geven. Voor de lange termijn hebben we duurzame oplossingen nodig en moeten jongeren om tafel zitten om conflicten op te lossen, want dat is de afgelopen twee decennia niet gebeurd."