Hij heeft geen nieuwe baan, zijn termijn loopt niet af en ook privé lijkt er geen reden voor. Toch koos burgemeester Erik van Merrienboer van Terneuzen er gisteren voor op te stappen. Aan zijn vertrek ligt een conflict over de komst van een asielzoekerscentrum ten grondslag. Een bijzondere situatie, misschien wel uniek, zeggen experts.
"De burgemeester voelt zich duidelijk pootje gelicht", zegt Geerten Boogaard, hoogleraar Staats- en Bestuursrecht in Leiden. Hij is gespecialiseerd in lokale democratie en heeft zoiets niet vaak meegemaakt. Volgens hem zijn mensen zo'n ontslag meestal voor. Ze gaan dan niet voor een tweede termijn of ze krijgen "opeens" een andere baan.
Het draait in Terneuzen dus om de komst van een asielzoekerscentrum. Burgemeester Van Merrienboer maakte zich hard voor de komst ervan, maar vertrekt nu omdat een meerderheid van de gemeenteraad en de wethouders tegenstemt.
Lange tijd leek Terneuzen juist vóór de komst van het azc, om zo te voldoen aan de spreidingswet. Dat er nu toch anders is besloten, zette de burgemeester aan het denken. In zijn brief aan de gemeenteraad is Merrienboer zeer kritisch. Hij vraagt zich expliciet af of het wisselende stemgedrag van de raadsleden "zonder last" is verlopen, "zoals de wet en uw eed of belofte dat vraagt".
Ook Hilde Westera, directeur van het Nederlands Genootschap van Burgemeesters, heeft nog nooit meegemaakt wat nu in Terneuzen speelt. "Er stappen weleens burgemeesters op na een vertrouwensbreuk of een privékwestie maar niet na zo'n politiek besluit rond het azc in Terneuzen."
Westera weet zeker dat dit de burgemeester zwaar valt. "Het is de rol van de burgemeester om goed bestuur te waarborgen. Het brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Het ambt van burgemeester is geen baan maar een bestaan."
Commissaris van de Koning Hugo de Jonge heeft de burgemeester gevraagd aan te blijven, in ieder geval tot duidelijk is wat er speelt in Terneuzen. Volgens De Jonge zijn er inderdaad raadsleden die hebben gezegd dat ze onder druk zijn gezet om tegen het azc te stemmen.
"Er zijn daardoor verschillende stemmingen geweest met een verschillende uitslag. Ja, dan is de democratie in het geding", aldus De Jonge. Ook hoogleraar Boogaard stelt dat de democratie onder druk staat. "Als er inderdaad sprake is van bedreiging van raadsleden is dat natuurlijk zeer schadelijk voor de democratie en gemeentepolitiek."
Maar helaas gebeurt dat vaker, vult Boogaard aan. In 2024 kreeg bijna de helft van alle decentrale politieke ambtsdragers - onder wie raadsleden - te maken met agressie, blijkt uit cijfers van ProDemos. De organisatie noemt het zorgwekkend dat agressie steeds vaker op de persoon is gericht én online plaatsvindt. In slechts zes procent van de gevallen werd aangifte gedaan.
Omroep Zeeland heeft gesproken met enkele raadsleden die zich onder druk gezet voelen rond de besluitvorming van het azc. Ook zou er een 'smoelenboek' op sociale media geplaatst zijn van raadsleden die vóór de komst van het asielzoekerscentrum waren. De kop onder de foto's: 'Deze ratten stemden voor'.
Ingrijpen
Om dit soort situaties te voorkomen, moet er voortdurende waakzaamheid zijn van een burgemeester en een griffier, legt hoogleraar Boogaard uit. "Zij moeten letten op mogelijke signalen van beïnvloeding van raadsleden. Bijvoorbeeld als iemand opeens van mening verandert." En in het ergste geval een stemming ongeldig maken of justitie inschakelen, stelt hij.
Ook de commissaris van de Koning, in dit geval dus Hugo de Jonge, heeft een belangrijke rol. Volgens Boogaard is het zijn taak om te kunnen interveniëren als er een conflict is. "Zeker als de burgemeester in de vernieling dreigt te draaien."
Het zou Boogaard dan ook verbazen als De Jonge niet al op de hoogte was van de situatie. "Dat zit zo kort op elkaar, dat belt elkaar voortdurend. Zeker als het om een bedreigingssituatie zou gaan."
De Jonge heeft een besloten vergadering met de gemeenteraad aangevraagd.