Morgen komt in Parijs op initiatief van president Macron een select gezelschap Europese leiders bijeen voor een spoedtop. Het is een reactie op een week vol harde Amerikaanse woorden. Gastheer Macron noemt de terugkeer van Trump een 'elektroshock' voor Europa.
In Parijs zijn onder anderen de Poolse, Duitse en Deense regeringsleiders erbij, net als voorzitter Von der Leyen van de Europese Commissie. Ook Dick Schoof gaat erheen.
Van buiten de EU komt de Britse premier Keir Starmer. Volgens hem is het een cruciaal moment voor Europa's veiligheid. "Zoiets maak je maar één keer per generatie mee", zegt hij.
De bijeenkomst gaat over Europa's rol bij de beëindiging van de oorlog in Oekraïne en de veiligheidsgaranties voor dat land. Ook NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte schuift aan.
Vandaag werd bekend dat komende week al in Saudi-Arabië overlegd wordt tussen Russische en Amerikaanse delegaties. Met Oekraïne worden aparte gesprekken gevoerd, zegt Steve Witkoff, de Midden-Oosten-gezant van Trump. Europa wordt gepasseerd.
Aanvallen van bondgenoot
Zowel de Europese Unie als de Europese landen in de NAVO lagen zwaar onder vuur deze week. De aanvallen kwamen niet van de klassieke vijand, Rusland, maar van bondgenoot Amerika. Maar is dat nog wel een bondgenoot? In Brussel is men daar niet meer zo zeker van. Amerika en Rusland maken samen de dienst uit, Europa heeft het nakijken, lijkt het.
Tijdens de afsluitende verklaring van de veiligheidstop in München brak voorzitter Christoph Heusgen in tranen uit:
Zowel de Europese NAVO-landen als de EU-leiders kregen klap na klap. Het voor velen onverwachte telefoontje van Trump met Poetin, de glasheldere boodschap van de Amerikanen dat Europa voor zijn veiligheid niet langer op de VS hoeft te rekenen, én de mededeling dat de Europeanen niet welkom zijn aan de onderhandelingstafel met Rusland doen Brussel naar adem snakken.
En dan opende vicepresident Vance in München ook nog een cultuuroorlog tegen Europa, dat volgens hem aan 'censuur' doet en zélf zijn grootste vijand is. De toespraak van de Amerikaanse vicepresident leidde tot verbijstering en boosheid.
Volgens NAVO-topman Rutte kunnen de Europeanen beter ophouden met klagen, en met plannen komen hoe ze bij kunnen dragen aan het bewaken van een mogelijke bestandslijn.
Bob Deen van instituut Clingendael schreef op X over de "ene reality check na de andere voor Europa". Volgens hem was in München "iedereen buiten Europa verbaasd dat Europa zo verbaasd is". De woorden van Vance en minister van Defensie Hegseth zijn immers niets anders dan wat Trump al tijden zegt.
Crisissfeer
Toch heerst een maand na diens inauguratie zowel bij de EU als bij de Europese NAVO-bondgenoten een crisissfeer. Ursula von der Leyen meldde in München dat ze het EU-landen mogelijk wil maken om veel meer geld te investeren in hun defensie zonder in de problemen te komen met de strenge Europese begrotingsregels.
Honderden miljarden extra zijn nodig voor de Europese defensie. Ook komt de Europese Commissie in maart met voorstellen om veel meer gezamenlijk te doen. Von der Leyen riep daarnaast op tot gesprekken over een 'versnelde' toetreding van Oekraïne tot de EU.
Maar in Brussel is ook vertwijfeling over de boodschappen uit Washington. Woensdag leek het erop dat Trump in zijn telefoontje aan Poetin alle onderhandelingspunten voor Oekraïne al had weggegeven. Maar een paar dagen later zei vicepresident Vance dat als Rusland niet zou meewerken het land mogelijk kan rekenen op harde tegenreacties uit Washington. Zelfs militaire middelen sloot hij niet uit.
Na zijn toespraak op de internationale veiligheidsconferentie in München, zei de Oekraïense president Zelensky in een interview dat Trump en Poetin niet kunnen onderhandelen over de toekomst van Oekraïne zonder hem:
Het blijkt voor Europa lastig zich te verplaatsen in de Amerikaanse mindset. Waar de EU gebaseerd is op wetten, regels en voorspelbaarheid, zoekt de Amerikaanse president de randen van wetten en regels op en zet ze zelfs doelbewust aan de kant. De strategie van het Witte Huis is onvoorspelbaarheid.
Een overdaad aan soms tegengestelde boodschappen is deel van Trumps strategie, weten ze in Brussel uit ervaring met de eerste termijn van de Amerikaanse president. 'Flooding the zone', is de term: zo veel mogelijk verwarring zaaien.
Daarop eensgezind reageren is lastig. Formeel moeten alle 27 leden het eens zijn over stappen in het Europese defensie- en veiligheidsbeleid. Maar landen als Hongarije en Slowakije hebben leiders die positief staan tegenover Poetin.
In Parijs komen daarom alleen de landen samen die mogelijk militairen willen leveren aan een troepenmacht die toezicht zou moeten houden als het tot een staakt-het-vuren komt. Premier Schoof zei gisteren positief te zijn over Nederlandse deelname.
Wel onder voorwaarde dat de Amerikanen steun leveren als zo'n troepenmacht onder Russisch vuur zou komen te liggen. Die garantie is er nu nog niet.