"Alice! Alice! Alice für President!" AfD-leider Alice Weidel wordt in een overvolle zaal in het Rijnlandse Kusel als een ster onthaald. Aan lange toespraken komt ze niet toe, want aanhangers onderbreken haar speech voortdurend met teksten als "Alice für Deutschland!" en "I love you!".
De AfD boekt komende zondag naar verwachting een historische zege bij de Duitse parlementsverkiezingen. In peilingen staat de radicaal-rechtse partij op zo'n 20 procent, een verdubbeling van het resultaat uit 2021. De AfD is traditioneel sterk in het oosten van het land, maar hoopt ook in het westen definitief voet aan de grond te krijgen.
Een van die plekken is het kiesdistrict Kaiserslautern, waartoe Kusel behoort. De SPD wint al zestig jaar op rij dit Wahlkreis. "We gaan de rode dominantie doorbreken", zegt Sebastian Münzenmaier, vicefractievoorzitter van de AfD. Hij staat in dit district op het stembiljet. "Het is ons grote doel dat dit het eerste kiesdistrict in het westen wordt waar we de grootste worden."
Teleurgestelde arbeiders
Het AfD-succes in het oosten wordt vaak verklaard door de sociaaleconomische achterstand in dat deel van het land en het DDR-verleden. Daardoor zou een democratische traditie ontbreken en meer wantrouwen tegenover de staat bestaan. Maar Münzenmaier ziet dat anders: "Juist door de DDR-ervaring kunnen ze beter tussen de regels lezen."
Ossi's zouden inzien dat media "eenzijdig berichten" en de binnenlandse veiligheidsdienst opereert "zoals de Stasi", zegt hij. "In het oosten zijn ze wat dat betreft verder, maar in het westen krijgen ze dat nu ook door."
Om de kiezer overal aan te spreken, legt de partij her en der andere accenten dan in het oosten. Echt grote verschillen zijn er niet, volgens Münzenmaier. "Overal spelen de zorgen over immigratie en de economie, en de teleurstelling in de bestaande partijen."
Dat blijkt ook in de zaal, gevuld met een scala een kappers, verpleegkundigen en militairen. Opvallend veel kiezers stemden vroeger op de SPD. "Dat deed iedereen in de familie, want dat was de arbeiderspartij, maar ze geven niet meer om ons", zegt een vrouw die met haar zoon op de eerste rij van het balkon zit. "Of de AfD dat wel doet, blijkt pas als ze mogen regeren, maar die kans krijgen ze niet."
Racistische theorieën
De andere politieke partijen peinzen er namelijk niet over om met de AfD een coalitie te vormen. Verschillende afdelingen van de partij zijn door de veiligheidsdienst bestempeld als extreemrechts. Reden daarvoor zijn onder meer racistische theorieën, relativerende uitspraken over de Holocaust en banden met neonazistische, gewelddadige groeperingen.
De partijleiding neemt daar onvoldoende afstand van, vinden tegenstanders. Vragen hierover worden weggewuifd. Omstreden figuren als de Thüringse AfD-leider Björn Höcke lijken te invloedrijk en belangrijk voor de partij om afstand van te nemen. Ook voorheen radicale termen als 'remigratie' zijn inmiddels overgenomen door landelijke kopstukken.
Tegelijk probeert de AfD een breed palet aan kiezers voor zich te winnen, met een verkiezingsprogramma dat gematigder is dan uitspraken van individuele AfD-politici. Naast voorstanders van strenge migratieregels trekt de partij ook coronasceptici, Ruslandgezinde kiezers of juist Duitsers die bang zijn voor oorlog.
Hoe groter de partij wordt, des te kleiner het taboe om AfD te stemmen. Ook de uitgesproken steun van de Amerikaanse regering helpt de partij te normaliseren.
Andere partijen zijn wat betreft het thema migratie richting AfD bewogen. De migratieplannen van de CDU/CSU verschillen nauwelijks van de AfD, maar partijleider Weidel ziet dat niet als een succes. "Het zijn loze beloftes, die ze niet kunnen waarmaken zolang ze niet met ons willen regeren", zegt ze op een partijbijeenkomst tegen de NOS.
De zogeheten Brandmauer tegen de AfD is vorige maand deels afgebroken, nadat de CDU/CSU met steun van de AfD een asielmotie aangenomen kreeg. Maar CDU-leider Merz benadrukt keer op keer: hij zal nooit met de AfD regeren.
De AfD-partijleiders deinzen daar niet voor terug. "We moeten zo sterk worden dat er niet zonder ons geregeerd kan worden", zegt co-voorzitter Tino Chrupalla. De PVV in Nederland is daarbij een voorbeeld: "Je ziet dat een partij niet eindeloos uit te sluiten valt."
Na de verkiezingen zal de belangrijkste concurrent, de CDU/CSU, noodgedwongen met één of twee linkse partijen in zee moeten om tot een meerderheidscoalitie te komen. De AfD kan vanuit de oppositie dan verder doorgroeien, dankzij teleurgestelde CDU-kiezers, zo is de gedachte.
"We wachten rustig af", zegt AfD-kopstuk Münzenmaier met een glimlach. "Misschien komt een AfD-regering sneller dan gedacht. En anders na de volgende Bondsdagverkiezingen."