't Is een kwestie van geduld: Limburgse band Rowwen Hèze bestaat 40 jaar
De Limburgse band Rowwen Hèze bestaat deze week veertig jaar. Met nummers als Bestel Mar, De Peel in Brand en Limburg, scoorde de band hits die nog altijd tot ver buiten de Limburgse provinciegrenzen te horen zijn. Ze doen het na al die jaren iets rustiger aan, maar van achteroverleunen moeten de zes mannen niets weten.
Het begon voor de band allemaal in september 1985, toen Jack Poels werd gevraagd als zanger van de band The Legendary Texas Four in het kerkdorp America, inmiddels onderdeel van de gemeente Horst aan de Maas. Poels had wel een voorwaarde: hij wilde ook in het dialect zingen.
De band ging daarop op zoek naar een nieuwe, Limburgse bandnaam die binding had met Horst. Drummer Mart Deckers zocht in de gemeentearchieven naar namen van dorpsfiguren. Christiaan Hesen (1853-1947) was een berucht zonderling figuur en een bandiet die de bijnaam Rowwen Hèze had: 'rauwe', oftewel ruige Hesen. De bandnaam was geboren.
Feestende menigteNa enkele jaren regionaal succes brak de band begin jaren 90 door bij het grote publiek met Bestel Mar. Het nummer kwam oorspronkelijk uit in 1989, maar kwam pas in 1992 binnen in de Mega Top 50. Daar bleef het vijftien weken lang staan. Toen de band enkele maanden later voor een feestende menigte van tienduizenden mensen speelde op Pinkpop, kon niemand nog om de Limburgers heen.
Rowwen Hèze op Pinkpop in 1992:
Sindsdien speelde de band duizenden concerten in feesttenten en op poppodia in het hele land, vaak wel drie keer per week. Rowwen Hèze stond in totaal zeven keer op Pinkpop, nog veel vaker op de Zwarte Cross en zelfs op het Deense Roskilde Festival, in 1993. Ook verkocht Rowwen Hèze honderdduizenden platen.
'Met z'n zessen de baas'Dat de zeskoppige band in veertig jaar tijd slechts enkele wijzigingen in de bezetting kende, vinden de leden zelf ook bijzonder. "Het is best een moeilijk ding", zegt accordeonist en producer Tren van Enckevort tegen L1 Nieuws. "We zijn met zes mannen die eigenlijk allemaal de baas zijn. Hoe vaak ging het bij bands niet mis met maar twee mensen?"
De band heeft altijd een stevig arbeidsethos gehad. "Een beetje achterover leunen, daar zijn we nooit van geweest", aldus zanger Poels. "Als dat weg zou zijn, dan was het het bandje niet meer. Noem het Ehrgeiz (ambitie, red.), je wil er toch een beetje toe doen. Maar het genieten heeft wel een iets grotere vorm aangenomen tegenwoordig."
Wat er op het verlanglijstje staat van de band? "Tsja", zegt Poels. "Toch weer het volgende liedje zeg ik dan." Van Enckevort: "We hebben allemaal een eigen insteek, maar als we met een liedje bezig zijn, worden andere kleine dingen snel weer vergeten. Het draait om het liedje. En dat staat nog steeds overeind."